Mensen zijn altijd op verschillende manieren met elkaar in wisselwerking. Hierdoor nemen ze deel in verschillende relaties. Affectieve relaties, werkrelaties en zo meer. Bijna elke relatie begint goed en enthousiast. Speelsheid, uitdaging, plezier en voldoening voeren dan de boventoon. Maar na verloop van tijd kan het toch op een lelijke teleurstelling uitlopen. Pijn, verdriet, knarsentanden, onzekerheid, verongelijktheid, woede en wraaklust komen dan gemakkelijk naar boven.
De principes die hier achter zitten, zijn betrekkelijk eenvoudig en recht toe recht aan. Je moet hiertoe naast invoelend en emotioneel óók nuchter en rationeel naar de feiten kunnen kijken. Dat is soms moeilijk, zeker als de emoties je gijzelen. Het loont zeker.
De training
Onze trainingen zijn bedoeld om je te leren spelen met deze principes.
Je leert jezelf beter kennen als je regelmatig terugkijkt naar de relaties die goed gingen en de relaties die je zijn ontsnapt in verwording. Ieder mens heeft wat dit betreft een eigen patroon. Belangrijk is de preventieve aandacht die je hieruit kunt leren. Voorkomen kan weliswaar soms lastig zijn en pijnlijk, maar genezen – als dat nog kan – is vaak ingrijpender. Aldus betreed je het domein van de ervaringsdeskundigheid.
Er spelen en plezier
Spelen is ongeacht je leeftijd bijna altijd leuk. Voor kinderen is spelen heel gewoon. Ouderen lijken weliswaar geneigd om hun speelsheid vaker opzij te leggen, maar ook zij kunnen intens opgaan in hun spel. Speelsheid is alles behalve kinderlijk. Het is menselijk en voor mensen ook erg belangrijk. Spelen is namelijk niet alleen maar plezierig.
Je hebt om te beginnen spelen nodig om je grenzen te kunnen verleggen. We spreken dan van “oefening die kunst baart”. Spelen is in de tweede plaats “met plezier fouten maken”. Al doende leer je van je fouten ten gunste van de vernieuwing en verfijning van je mogelijkheden. Het is het begin van innovatie. Je hebt tenslotte spelen ook hard nodig om in het kader van “use it or loose it” je kundigheden en vaardigheden op niveau te houden. Dit is met name voor ouderen van belang.
Uitdaging
Alles wat je zou moeten kunnen, maar waarvan je nog niet hebt ervaren dat je het inderdaad kunt, is in principe een uitdaging. Een uitdaging aangaan is opwindend. Het geeft je positieve stress en de voldoening is groot als het eenmaal is gelukt. Kenmerkend voor een uitdaging is dat het eigenlijk een spel is waar je gemakkelijk in opgaat. De tijd staat dan even stil. Dit heet ‘flow’. De grondtoon is ‘plezier en genieten’. Uitdaging is de ‘drijfveer’. Het is de reden dat je dit wil doen. Het risico maakt een uitdaging ‘opwindend’ en ‘dat je het toch maar deed’ brengt je voldoening. ‘Bij machte zijn’ of ‘empowerment’ wordt uiteindelijk het besef van “Ik kan het écht!”
Plezier
Een taak is iets wat je moet doen. Je hebt het op je genomen. Het kan belachelijk gemakkelijk zijn, het kan iets zijn wat je wel zou moeten kunnen, of het is bijna onmogelijk. In het eerste geval is het vervullen van de taak vreselijk saai. In het andere uiterste wordt je overweldigd in je onvermogen. Beiden zijn bepaald niet leuk. De uitdaging zit tussen deze beide uitersten in. Een taak die uitdagend is, brengt je vaak plezier, opwinding en voldoening. Zo te zien is het voortdurend balanceren tussen pijn en plezier aan de ene kant en aan de andere kant plezier en pijn.
